Mercedes-Benz W 165 1939
Hegemonię samochodów niemieckich na wyścigach Grand Prix próbowali przełamać Włosi przez ustanowienie przepisów faworyzujących własne samochody w wyścigach krajowych. Największe nadzieje wiązano z modelami Alfa Romeo 158 o mocy 165,6 kW (225 KM) i Maserati 4 CL o mocy 161,9 kW (220 KM). Samochody te miały pojemność silnika 1,5 I i dlatego w wyścigu Grand Prix Trypolisu mogły uczestniczyć tylko pojazdy o pojemności mniejszej od 1500 cm3. Jednakże dział wyścigów firmy Daimler-Benz poradził sobie i z tym ograniczeniem. W ciągu kilku miesięcy powstał projekt a wkrótce potem także nowy samochód – Mercedes-Benz W 165. Z wyglądu przypominał miniaturową kopię modelu W163, nazywano go więc popularnie „baby” Mercedes. Pod aerodynamicznym nadwoziem ukryty był ośmiocylindrowy silnik widlasty o pojemności 1493 cm3, po raz pierwszy ze średnicą cylindra większą od skoku tłoka. Szeregowo połączone kompresory tłoczyły mieszankę do cylindrów pod wysokim ciśnieniem 345 kPa, dzięki czemu silnik osiągał moc 186,9 kW (254 KM) przy 7800 obr/min. Koncepcja silnika pozostała niezmieniona: cztery wały krzywkowe w głowicach cylindrów napędzane za pośrednictwem kół zębatych, składany wał korbowy z łożyskami tocznymi oraz stalowe cylindry z przyspawanym blaszanym płaszczem wodnym. Pięciobiegowa skrzynia biegów, ustawiona poprzecznie, była zblokowana z mechanizmem różnicowym tylnego mostu. Koła przednie były zawieszone niezależnie na wahaczach poprzecznych przymocowanych do ramy rurowej z wykorzystaniem resorów śrubowych. W tylnym moście typu de Dion zastosowano drążki skrętne. Poszerzona centralna część aerodynamicznego nadwozia chroniła dwa zbiorniki paliwa, umieszczone po obu stronach kierowcy. Baki były tak rozmieszczone, że w miarę ich opróżniania, a mieściły 250 litrów paliwa, masa samochodu była stale rozłożona równomiernie na obie osie. Samochód osiągał prędkość maksymalną 280 km/h. W wyścigu Grand Prix Trypolisu w 1939 roku niemieccy zawodnicy firmy Daimler-Benz: Hermann Lang i Rudolf Caracciola zajęli pierwsze i drugie miejsce. Lang osiągnął rekordowy czas, jadąc z prędkością średnią 196,6 km/h. Wyprzedził kilkadziesiąt samochodów Alfa Romeo i Maserati. Ogółem wykonano zaledwie trzy egzemplarze Mercedesa W 165, z których jeden znajduje się dziś w muzeum firmy w Stuttgarcie.